Persmededeling Doel 2020, 27 december 2009

Doel 2020 verwijt havenbaas Bruyninckx gebrek aan ernst

KunstDoel vraagt havenbaas om gesprek

Volgens Havenbaas Eddy Bruyninckx heeft de Antwerpse Haven nog altijd nood aan een Saeftingedok. Dat verklaarde de havenbaas afgelopen weekeinde aan de krant De Morgen. Bruyninckx doet de kritiek op de onderbezetting van het Deurganckdok ook af als onrealistisch want "hebt u ooit een dok zien bouwen dat na drie, vier jaar vol moest zijn?" Dat is toch wel een bijzonder vreemde interpretatie van de feiten. Momenteel draait het Deurganckdok (kostprijs méér dan 600 miljoen euro) amper op een fractie van zijn capaciteit. Omwille van dit debacle spreekt men zelfs van het 'te slapen leggen' van de containerterminals op rechteroever! En dat terwijl in 2005 nog werd voorgespiegeld dat het Deurganckdok mogelijk al tegen 2010 een volledige bezetting zou kennen.... Dat Eddy Bruyninckx in die omstandigheden nog altijd doet alsof de aanleg van het Saeftingedok (een dok dat dwars over het dorp Doel zou komen) de gewoonste zaak van de wereld is kan bezwaarlijk ernstig genoemd worden.

Doel 2020 is ook boos omdat Bruyninckx blijft weigeren in dialoog te gaan met KunstDoel. Woordvoerster Eva Van Thulden schreef eerder een brief aan Eddy Bruyninckx waarin ze vraagt om - nu het Saeftingedok zo goed als van de baan is – samen na te denken over de toekomst van Doel. KunstDoel geeft daar in zijn schrijven ook een concrete aanzet toe. Maar de havenbaas geeft niet thuis.

Hieronder enkele uittreksels uit de brief van Van Thulden.

De geplande afbraak van Doel is wat publieke perceptie betreft een pijnpunt dat de haven ernstige imagoschade oplevert in binnen- en buitenland. Tijdens de afbraak dit voorjaar, en zelfs meer nog toen het woonrecht officieel zou aflopen op 1 september, stond de telefoon van Doelbewoonster Frie Lauwers regelmatig roodgloeiend van journalisten die informeerden of er nog belangrijke afbraken of uitzettingen zouden plaatsvinden. Veel media zijn uit op aangrijpende emo-momenten. Hoe dramatischer de beelden, hoe hoger de kijkcijfers... De ratio (ook in de zin van "redelijkheid") is in deze soms ver weg, de emoties nemen over.

Om dit scenario te vermijden, verzoek ik u vriendelijk doch met aandrang Doel als 36ste pijnpunt toe te voegen in uw deliberaties over de toekomst van de haven. Oorspronkelijk moest Doel verdwijnen voor het Saeftinghedok. Nu zijn die plannen, om evidente redenen, opgeborgen en is over een nieuwe bestemming nog niets beslist, althans niet in het openbaar.

Vindt u het maatschappelijk te verantwoorden dat historisch waardevol erfgoed dat nog veel Vlamingen koesteren - getuige de duizenden bezoekers die 's zomers naar Doel afzakken - wordt verwijderd zonder dat er duidelijkheid is over een nieuwe bestemming? De discussie gaat hier niet meer over hoop of valse hoop creëren voor de overblijvers in Doel, maar over maatschappelijk verantwoord bestuur. Het succes en de sympathiebetuigingen die wij mogen ontvangen naar aanleiding van de handtekeningcampagne voor spreekrecht over Doel in het Vlaams Parlement tonen aan dat het maatschappelijk draagvlak voor afbraak in de huidige omstandigheden ernstig in vraag kan gesteld worden.

Geachte Heer Bruyninckx,

De belangeloze inzet van (wereld)vermaarde artiesten, kunstacademies en architectuurstudenten eerder dit jaar toont aan dat er mogelijkheden en ideeën te over zijn om de zone Doel een prestigieuze en spraakmakende inkleuring te geven die de positieve uitstraling van zowel stad als haven zou verhogen. Architectuurscholen hebben ten overstaan van KunstDoel interesse betoond in de uitwerking van een "inbreidingsconcept" voor het dorp, hierbij doelend op een mogelijke herinvulling van de braakliggende ruimtes in de dorpskern. Hierbij denken wij niet aan een tweede "Bokrijk" aan de Schelde, zoals soms smalend opgemerkt wordt, maar aan een innovatieve modelgemeenschap van de toekomst, met aangepaste horecavoorzieningen voor (haven)toerisme, verblijfsmogelijkheden voor tijdelijk personeel, conferentiegelegenheid, een aantal groenzones en enkele mooie cultuursites en tentoonstellingsgelegenheden. Kortom, een uitstalraam van al het aanwezige talent in Vlaanderen.

Met zo'n scenario zouden gedwongen onteigeningen en uitzettingen vermeden worden en zou Vlaanderen en de rest van de wereld gevrijwaard blijven van uitzettings- en afbraak berichtgeving. Iedereen, en bovenal het imago van de haven, zouden bij zo'n wederzijds respectvolle en toekomstgerichte houding tussen samenleving en industrie wel varen.

De haven doet aan cultuursponsoring om op een originele wijze haar maatschappelijke betrokkenheid te tonen aan het grote publiek. Ik ben ervan overtuigd dat het publieksbereik en de media-impact van een positief project in Doel, na al de ellende van de voorbije jaren, onnoemlijk veel groter zouden zijn dan bijvoorbeeld de huidige impact van uw sponsoring aan De Singel. In de hoop van u een reactie op dit schrijven te mogen ontvangen, verblijf ik,Met de meeste hoogachting,

Eva Van Tulden
voorzitter KunstDoel vzw

NIEUWSOVERZICHT