Persmededeling Doel 2020, 27 juli 2020

Havenuitbreiding Linkerscheldeoever zit op dood spoor

Met het einde van de dialoog dreigt (opnieuw) een einde voor de Antwerpse havenplannen

Via perstekst en met een nieuwsbrief heeft het departement Openbare Werken samen met het Antwerps Havenbedrijf en de MLSO vandaag laten weten dat het doorgaat met de plannen voor de havenuitbreiding op de Linkeroever. Daarvan maakt o.m. een nieuw (mini) Getijdendok deel uit dat het polderdorp Doel spaart. Voor Doel 2020, de actiegroepen en de Wase landbouwers blijven de plannen echter onaanvaardbaar zolang de Vlaamse Regering geen garanties geeft voor wat ze eerder – twee jaar geleden – bij monde van minister Ben Weyts overeenkwam met Doel 2020.

Vandaag communiceerde de omgevingsmanager van ECA, Maarten Goris (MOW) dat per vandaag de volgende publieke raadpleging start ivm het ECA-havenuitbreidingsproject op Linkeroever. Deze keer betreft het de Containercluster Linkerscheldeoever. Eerder gebeurde dat al voor de Westelijke Ontsluiting Waaslandhaven. Tegen het project van de Westelijke Ontsluiting kwam er vooral uit de gemeenten Kieldrecht en Verrebroek honderden bezwaarschriften. Dat de ECA-manager nu laat weten dat er met de honderden bezwaren rekening zal gehouden worden is een positief signaal. Maar het neemt het ongenoegen over de niet nagekomen beloften niet weg.

Het complex project ECA startte onder een goed gesternte. De open debatcultuur die er aanvankelijk heerste, het samen zoeken naar oplossingen, leidde uiteindelijk tot iets dat niemand voor mogelijk achtte: een vergelijk tussen de Vlaamse overheid, het Havenbestuur, de actiecomités, bewoners en landbouwers. Na maandenlang overleg werd die overeenkomst door minister Ben Weyts bekendgemaakt op 29 juni 2018. Maar sinds het aantreden van de nieuwe Vlaamse regering schiet van de overeenkomst zo goed als niets meer van over. Van dialoog is - ook los van het corona-verhaal – is nog amper sprake. Dat heeft er toe geleid dat verschillende partijen intussen naar de Raad van State gestapt zijn om de havenuitbreiding opnieuw onderuit te halen. Dat dit niet zonder gevaar is voor het ganse project bewijst de historiek van de afgelopen 20 jaar. Maar de Vlaamse Regering (opgejaagd door het Havenbestuur) negeert de realiteit en doet verder alsof er niets aan de hand is.

Doel 2020 maakt zich hier niet vrolijk om. Het is duidelijk dat er bij deze situatie niemand heeft te winnen. Anderzijds is het duidelijk dat bewoners, landbouwers, actiecomités – pacta sunt servanda – met niets minder genoegen nemen dan wat werd overeengekomen. De bal ligt volledig in het kamp van de Vlaamse Regering en haar administratie.

We lijsten de voornaamste bezwaren op:

In de definitieve havenuitbreidingsplannen wordt Prosperpolder-Zuid – eerder door de Raad van State als natuurcompensatie vernietigd – toch weer natuurcompensatiegebied.
De buffers ter hoogte van Kieldrecht en Verrebroek worden amper verhoogd.
Het voorkooprecht van de overheid bij privaatverkoop van onroerend goed werd recent toch weer uitgeoefend buiten het eigenlijk projectgebied.
Ten aanzien van het bouwkundig erfgoed wordt geen actie ondernomen.
Met de kap van honderden bomen op de Drijdijk wordt het historisch landschap verder verminkt.
Aan het wind- en regendicht maken van panden in Doel werd voorbije twee jaar amper iets gedaan.
In Doel en het poldergebied wordt alles wat de leefbaarheid ten goede komt zonder meer afgeblokt. Er worden ook geen leegstaande panden vrijgegeven aan geïnteresseerden.
Over een verbinding van Doel met Lillo (er werden i.o.v. Weyts verschillende studies uitgevoerd) wordt niets meer vernomen.

Aangezien de ganse procedure dient om "de verwachte groei van containertrafiek tot 2030 in het havengebied Antwerpen op te vangen", vraagt Doel 2020 dat de economische onderbouw van het ganse project, de behoeftenraming, opnieuw wordt bekeken. Dat is gezien de huidige economische context allesbehalve overbodig. Maar eenvoudig een kwestie van goed (en transparant) bestuur.

NIEUWSOVERZICHT