Persmededeling Doel 2020, 13 augustus 2015

Cijfers over indirecte jobs Haven van Antwerpen kloppen niet

Geert Noels wil coördinatie en optimalisatie ipv verkwisting van vrije ruimte

In een opiniestuk in De Tijd van gisteren 12 augustus heeft Geert Noels impliciet kritiek geuit op het Saeftinghedok, de havenuitbreiding en de ermee samenhangende verspilling van open ruimte. Daarbij geeft hij ook af op zogenaamde 'indirecte' jobs, een vaag gegeven dat veelvuldig wordt gebruikt door de Antwerpse haven om haar eigen cijfers op te pompen. Zo spreekt de Antwerpse Haven al jarenlang van 90.000 indirecte jobs naast de 60.000 directe jobs in de Antwerpse haven. Dat is echter niets anders dan een schatting, men telt geen bestaande jobs.

De methodologie die wordt gehanteerd bij het schatten van dit cijfer is tot op de dag van vandaag onvindbaar. Wat die indirecte jobs juist inhouden is een goed bewaard geheim. Hoe absurd dit cijfer is, wordt duidelijk als men vergelijkt met de haven van Rotterdam. Rotterdam creëert 90.000 directe arbeidsplaatsen en daar schat men de indirecte werkgelegenheid op (maar) 60.000 jobs...

Daarmee wordt een belangrijk argument voor een toenemende schaalvergroting onderuit gehaald. De andere bedenkingen van Noels over toenemende schaalvergroting en verkwisting van open ruimte sluiten aan bij wat ook bij steeds meer Wase politici en ondernemers valt te horen.

http://www.tijd.be/opinie/column/Weg_met_slechte_regels_die_open_ruimte_verder_vernietigen.9664121-2337.art

"Nog absurder is dat de onwil om iets te doen aan de Wet-Major over de havenarbeid een belangrijke drijfveer is om 'de haven te laten starten aan de rand van de Major-perimeter'. Dat gebeurt ook om de congestie te ontwijken die het gevolg is van het hierboven beschreven beleid, met als gevolg allerlei nieuwe containerhavens en logistieke parken, die dan weer toegang vragen tot spoor- en snelweg. Een vicieuze cirkel."

"Er moet iets gebeuren met de houding van beleidsmakers om bij elk nieuw idee beslag te willen leggen op een stukje ongerepte open ruimte. De typische verdediging dat 'die nieuwe projecten, nieuwe jobs brengen' mag meestal doorprikt worden. Doorgaans gaat het om 'verschoven jobs', slechts zelden om 'nieuwe jobs'. De studies die het beslag op de open ruimte met 'de jobcreatie' ondersteunen, mogen door media én economen best wat kritischer bekeken worden. Niet alleen valt steeds de opgeblazen post 'indirecte jobs' op, onlangs zag ik daarbovenop zelfs het innovatieve begrip 'geïnduceerde jobs'. Als je een onderzoeksrapport betaalt dat jobs verzint, gaan veel deuren open. Een betere samenwerking tussen overheden zou veel terreinwinst kunnen opleveren. Meer coördinatie en een optimalisatie van de beperkte overheidsmiddelen komen alle spelers ten goede. Een betere samenwerking tussen de havens zou de investeringen efficiënter maken. Nieuwe projecten op zee in plaats van op de beperkte ruimte op land zijn daarvan een voorbeeld."

NIEUWSOVERZICHT