Poëzie, DorpsDichterDoel, 21 maart 2009
Habeas corpus
Wij hebben een lijf, omdat we geen stad zijn,
geen samengedreven vee, geen blauwe r
die aanrolt op het betonrot van een havendok
omdat we taarten eten, smoutebollen bakken,
er joelende kinderen spelen,
omdat de boer zijn boerin hier kust, er nog
een molen staat, er geen metaalmoeheid raast
omdat we geen klaplong zijn, geen palliatief verhaal,
geen geslepen gebit van een baggerkraan
omdat we hier 's avonds de soep uitscheppen, bij elkaar
op de stoep, om ons gezicht een laatste praatje slaan
Wij hebben een lijf, omdat we geen stad zijn,
en " zie je" zeggen, en "ook zo", we ons Doel
noemen, niet Guantanamo Bay
Frank De Vos, 21 maart 2009
Winnend gedicht wedstrijd tweede DorpsDichterDoel |