Persmededeling Doel 2020, 30 april 2013
Vlaamse Regering keurt ongewijzigd GRUP Afbakening Haven van Antwerpen goed
Geraamde kostprijs van de uitvoering: méér dan 1 miljard euro
De beslissing die de Vlaamse Regering vandaag genomen heeft is niet alleen dramatisch voor de honderden bewoners en landbouwers in het gebied. Ze is ook de illustratie van het feit dat Vlaanderen niet in staat is om flexibel te reageren op veranderende economische omstandigheden. Daarmee wordt bevestigd wat vorige week al uitgebreid aan bod kwam in de Vlaamse pers: de Vlaamse economie boert achteruit en doet het niet goed voor cruciale indicatoren. De kans dat men dat gaat keren met een megalomaan project zoals vandaag door de Vlaamse Regering is goedgekeurd lijkt zo goed als nul.
Het GRUP dat vandaag door de Vlaamse Regering is goedgekeurd gaat rechtstreeks terug op het 'Strategisch Plan voor de Haven van Antwerpen' dat begin van de 21ste eeuw vorm kreeg. Dat Strategisch Plan ging uit van een aanhoudende sterke economische groei én van een blijvende groei in de containerbehandeling. Vanuit die premissen ging men bijgevolg voor een maximale havenuitbreiding op de Linkerscheldeoever.
Ondanks het feit dat alle indicatoren voorbije jaren het tegengestelde aantonen werd het plan voor een maximale uitbreiding op géén enkel moment bijgestuurd. Integendeel. Naarmate het besluitvormingsproces vorderde (Plan-MER – voorlopige vaststelling GRUP Afbakening Haven van Antwerpen) werden de planner steeds grootser én verregaander. En - nooit eerder vertoond - er worden aan het GRUP-plan onteigeningsplannen vastgekoppeld die samen met het GRUP van kracht worden. Ook al is er nog géén enkel concreet plan over de invulling van het gebied.
Heel dit proces verliep parallel met de constatatie dat het Deurgancdok – in gebruik genomen in 2005 - maar voor een fractie draait. Én dat de groeiprognoses waar men 10 jaar geleden nog van uitging stevig moeten bijgesteld.
Die feiten worden eenvoudigweg genegeerd. Op de plannen die nu zijn goedgekeurd staat een Tweede Containerdok ingekleurd dat nog véél groter is dan het Deurganckdok. Het Saeftinghedok: méér dan 4 km lang, 600 m breed. Zo staat het op de kaart. Maar ondertussen spreekt men niet meer van een Saeftinghedok maar van een Saeftinghezone. Wanneer er wat er in die zone gaat gebeuren? We zouden het ook graag weten. Maar niemand die het kan zeggen. En toch moeten de mensen er snel weg. En àlles wordt er afgebroken. Een gebied van 1.500ha. Honderden ha vruchtbare poldergrond. Méér dan 300 huizen. Uniek historisch erfgoed.
769 ha in het gebied zijn ingekleurd als zogenaamd natuurcompensatiegebied. Natuurcompensaties voor een dok dat er waarschijnlijk nooit komt. Natuur die wordt gecreëerd alsof het eeuwenoude polderlandschap een zandbak is zonder waarde en waarin men naar hartenlust kan experimenteren. Natuur speciaal aangelegd (!) voor weidevogels en waarvoor de kerkuil en de boerenzwaluw worden opgeruimd.
De beslissing die vandaag genomen is, is de illustratie van het onvermogen van de Vlaamse Regering om gepast te kunnen antwoorden op veranderende economische uitdagingen. Want het GRUP-plan is niet het resultaat van een weloverwogen strategie voor de Haven. Het is geen afweging van wat haalbaar of wenselijk is. Het is gewoon de brute inname van een gigantisch gebied polderland waar mensen, landbouw, erfgoed worden opgeruimd. En dat zonder dat daar vragen bij mogen gesteld.
In het besluitvormingsproces dat tot het GRUP geleid heeft en uiteindelijk al 10 jaar aansleept lag de focus steeds dààrop: Uitbreiding én uitvagen van wat er is. Hoe dan ook. Aanvankelijk ging dat alleen om het dorp Doel. Uiteindelijk om het ganse poldergebied. En alles wat dit in de weg stond werd deskundig onder de mat geveegd. De leefbaarheidsstudie voor Doel, de door de Vlaamse Regering bestelde studie waaruit blijkt dat Ouden Doel en Rapenburg kunnen behouden worden, de erfgoedstudie over het poldergebied...
Overal in Europa probeert men gepast te anticiperen op de economische problemen. In Vlaanderen blijft men vasthouden aan een megalomaan plan van 10 jaar geleden dat – als het al voltooid wordt - amper werkgelegenheid meebrengt en naar schatting méér dan 1 miljard euro zal kosten... Tegen dat soort van waanzin zullen wij ons blijven verzetten. Hoe dan ook. Met al de middelen die we hebben. |
|
|