Poëzie

Het Doel voorbij

Lutgarde Lievense-Nauts

Het Doel voorbij

Geachte Doelenaren,

Door middel van het gedicht 'Het Doel voorbij' (zie bijlage) wil ik jullie, (zelf Vlaamse van geboorte), duidelijk maken hoe ik over de gang van zaken denk. Ik heb mijn emotie vastgelegd in een compacte tekst. Mijn gedicht heb ik voorgelezen op onze lokale radiozender: 'Omroep Zeeland'. Verder is het gepubliceerd in mijn tweede poëziebundel: "van Weemoed naar Deemoed", welke pas is verschenen. De recensies zijn lovend. De reacties op de radiouitzending, brachten ook heel wat teweeg, o.a. discussie en emotie onder onze plaatselijke bevolking. Men gaf me de suggestie iets direct met dit gedicht te doen.

Vandaar mijn brief: zouden jullie wat met dit gedicht kunnen doen? Zelf denk ik aan een eventuele publikatie in een dorpskrant, of ophangen in A-4 formaat in en rondom het dorp of daarbuiten?

Er zit veel emotie in, deze is het allerbeste weer te geven wanneer de schrijver het zelf voorleest. (ook nog een optie...). Wellicht kan ik mijn steentje bijdragen aan jullie noodkreet.

Het Doel voorbij

Vol vertrouwen klinkt de kerkklok
terwijl de malle molen draait
en de tijdgrens ongenadig nadert.

Scheldepolders schreien
mensen huilen.
Onnozele hunkering naar troost.

Schaduwspel van schepen
wijst Doel de wrange weg
naar de ondergang.

Wat is een mens nog waard
dat hij zal moeten vertrekken
van huis en haard?
Wat is de waarde van een dorp
dat de vervlogen eeuwen
levend begraven moeten worden?

De levensader van Antwerpen lokt en lonkt.

God nog aan toe:
hoe kan iemand ooit zichzelf dit
onvergeeflijke vergeven?

© Lutgarde Lievense-Nauts, Zoutelande (NL), 08.08.02

NIEUWSOVERZICHT