BOEK: Doel2020. Het gevecht om Doel en de polder (door Jan Creve)

€ 24,- overschrijving op rek. nr. BE 26 4186 0588 9129 van Doel2020, vermelding van je adres en "Bestelling boek Doel 2020"

 
 

Persmededeling Doel 2020, 18 juni 2017

Jaarverslag Maatschappij Linkerscheldeoever (MLSO): cijfers minder spectaculair dan gedacht

Ruimtelijke uitbreiding Waaslandhaven botst op grenzen van wat mogelijk is

Het jaarverslag 2016 van de Maatschappij Linkerscheldeoever (MLSO) dat zopas werd voorgesteld oogt mooi. Toch moeten er belangrijke kanttekeningen gemaakt. Één van de belangrijkste bedenkingen bij de groeicijfers waar de MLSO mee uitpakt zijn die inzake containertrafiek. Die zijn namelijk niet zozeer het gevolg van extra-omslag dan wel van een trafiekverschuiving van Rechteroever naar Linkeroever. Trouwens met enorme congestieproblemen tot gevolg... Afgelopen vrijdag nog liepen de wachttijden bij DP World aan het Deurganckdok op tot 350 minuten, 530 minuten en als absolute topper een vrachtwagenchauffeur die te horen kreeg dat hij nog 746 minuten moest wachten... Als oplossing wordt nu – volgens de MLSO - gedacht aan een scheiding van havenverkeer en woonverkeer. Ruim laat... Het is trouwens de vraag waar al dat toenemend verkeer nog naar toe kan? De voorgestelde oplossingen ogen minimalistisch en kunnen hooguit de file- en congestieproblemen wat verschuiven naar andere plaatsen op de verkeersassen in de regio.

Opmerkelijk: in haar voorstelling vergelijkt de MLSO-top de omzetcijfers telkens met die van het jaar voordien. Uitgezonderd... op vlak van tewerkstelling. Die stijging is dan ook geenszins evenredig met de toegenomen tonnenmaat of de winstcijfers van de MLSO. Volgens het jaarverslag 2015 telde de Waaslandhaven 17.423 werknemers. Nu 17.689. Wat wil zeggen dat de werkgelegenheid nagenoeg hetzelfde blijft terwijl trafiek en winst alsmaar toenemen.

Het is bovendien schrijnend te moeten vaststellen dat de MLSO met een winst van bijna 10 miljoen euro amper financiële middelen over heeft om voor een minimum aan normalisering te zorgen in het dorp Doel dat grotendeels onder de verantwoordelijkheid valt van de MLSO.

Het actiecomité Doel 2020 kan niet akkoord gaan met de zienswijze van de MLSO-tenoren dat er schaarste is aan ruimte in de Haven. Dat getuigt van een compleet gedateerde visie waarbij de Rechter- en Linkeroever van de Haven van Antwerpen nog altijd als twee aparte entiteiten worden bekeken. Bovendien wordt voorbijgegaan aan de honderden ha braakliggende gronden binnen het havengebied die nog altijd kunnen gevaloriseerd worden. De vraag naar terreinen moet bekeken worden binnen het ganse havengebied – 13.000 ha en in oppervlakte groter dan de Haven van Rotterdam! - en mag niet beperkt blijven tot de zogenaamde Waaslandhaven. Zeker in een regio waar woonkeren, open ruimte en waardevol erfgoedlandschap steeds meer onder druk staan moet zuinig omgesprongen worden met ruimte. Doel 2020 wil er tenslotte op wijzen dat heel wat terreinen die ondertussen werden toegewezen voor logistieke activiteiten maar nog niet zijn ontwikkeld (denk maar aan het Logistiek Park Waasland in Verrebroek) de problemen met toenemend vrachtverkeer alleen maar zullen vergroten.

In die zin roept Doel 2020 MLSO-voorzitter Boudewijn Vlegels op om zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Vlegels is in Beveren ook 'schepen van leefbare polderdorpen' en ijverde bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen tégen het GRUP en tegen een verdere havenuitbreiding. Het is duidelijk dat de bewoners van Beveren en de andere Wase gemeenten verwachten dat de schepen van leefbare polderdorpen (àl) die polderdorpen voluit verdedigt én mee ijvert voor een inbreiding van de Haven ipv een uitbreiding. En hij mee een einde maakt aan de dwaze politiek van natuurcompensaties waarbij historische gehuchten, waardevolle natuur en polderlandschap moeten verdwijnen voor tekentafelnatuur.

De MLSO mag dan de opeenvolgende schorsingen en vernietigingen van de havenuitbreidingsplannen afdoen als niets meer dan "juridisch getouwtrek", de realiteit leert dat open ruimte en bestaande natuur een schaars goed zijn geworden waar noch bij de Raad van State, noch bij het Europees Hof van Justitie mee wordt gespot. Als men aan de toekomst denkt van de Waaslandhaven kan men daar maar beter rekening mee houden.