DE HAVEN
Voortmaken is het, de waar moet de wereld in.
Shift na shift komen de dokkers van 't Kot
met hun boekjes en dienen de drift van de
laadkistenstad en haar dierentuin
(olifant, spinnenkop, mussenbek), bergen
van bulkgoed en stukgoed, vracht en gewicht.
Het licht laat de nacht er niet bij.
Verderop als verstekeling blijft er een
vroeger, het hangt in de namen van
wat niet meer is, in een dorp als een
aftands gebit, waar hoop nog te tikken zit,
in land dat niet brak wil als slikken.
De Schelde, die moeit zich niet,
daalt maar en stijgt met het tij.
Nagewuifd door het riet schuift een schip
uit een sluis - see you again in Antwerp...,
vissen gaan verder met paaien, een zwaluw
bouwt toch weer een nest in een oeverwand.
Voortmaken is het, daar op de kaaien, de waar
moet verladen, de toekomst wordt vastgesjord,
met het verleden langszij.
Stadsdichter Joke van Leeuwen 2009
|